Ze testten de resulterende robot door hem snel langs regels brailletekst te bewegen. De sensor las 315 woorden per minuut met een nauwkeurigheid van 87 procent. Dat is twee keer zo snel als de meeste mensen die braille begrijpen, en met bijna evenveel fouten. De wetenschappers merkten op dat bij gebruik van kunstmatige vervaging dit resultaat als verrassend kan worden beschouwd.
De technologie was oorspronkelijk niet bedoeld als hulptechnologie: het lezen van braille is simpelweg een effectieve manier om de gevoeligheid van de sensor te testen. Dergelijke ontwikkelingen zijn bijvoorbeeld nuttig voor protheses met kunstmatige huid en voor toepassingen die oppervlaktetextuur detecteren. Niettemin zou het uiteindelijke algoritme een assistent kunnen worden voor slechtzienden: wetenschappers zijn erin geslaagd om een balans van snelheid en nauwkeurigheid te bereiken die dicht in de buurt komt van menselijke prestaties.
