Schattingen van veranderingen in het niveau van de wereldoceanen lopen sterk uiteen: van vijf of zes centimeter tegen 2100 tot 2,5-2,9 meter tegen 2500. Het punt is dat er geen duidelijk inzicht is in hoe gletsjers zullen reageren op klimaatverandering. Er wordt gesuggereerd dat een sterk smelten van de Tuytsgletsjer (“Doomsday Glacier”) het westelijke deel van de Antarctische ijskap zou kunnen destabiliseren.
De Toites-gletsjer heeft zo’n bijnaam omdat hij, als hij smelt, het niveau van de wereldzeeën met 60 centimeter kan doen stijgen. En volgens gegevens uit 2019 is zijn bijdrage aan de algehele stijging van dit niveau vier procent. De gletsjer ligt in West-Antarctica en is ongeveer zo groot als Altai Krai. De gletsjer smelt vermoedelijk door relatief warm diep water in de buurt van de pool. Het versnellende ijsverlies wordt al sinds de jaren 1970 waargenomen, maar tot nu toe bleef het onduidelijk wanneer het precies begon.
Een team van geologen uit de VS en het VK besloot uit te zoeken waar de moderne fase van het smelten van de “doemsdaggletsjer” zich bevindt. Hiervoor verzamelden ze kernen van mariene sedimenten van verschillende diepten langs het smeltfront. Analyses met behulp van computerprogramma’s, tomografie en andere methoden toonden aan dat het dunner worden van de ijsplaat ten minste in de jaren 1940 begon.
In de zomer van 2019 werden sedimentkernen tot zes meter lang verzameld. Ze variëren in diepte van 450 tot 750 meter. De onderzoekers haalden de kernen uit verschillende locaties – in een ondiep gebied bij de noordelijke rand van de ijstong, uit een kleine depressie aan de westkant en andere. Op basis van de verzamelde gegevens interpreteerden de geologen het sedimentatieproces.
